มาลาวีกำลังเตรียมพร้อมที่จะผ่านกฎหมายการศึกษาระดับเว็บบาคาร่าอุดมศึกษาที่จะควบคุมการรับรองวิทยฐานะของมหาวิทยาลัยเอกชน นี่เป็นความพยายามเพื่อให้แน่ใจว่าสถาบันเหล่านี้รักษามาตรฐานที่เหมาะสม และเพื่อให้แน่ใจว่าสถาบันเหล่านี้จะไม่เอารัดเอาเปรียบนักศึกษาที่ถูกกีดกันออกจากมหาวิทยาลัยของรัฐเนื่องจากระบบโควตาของรัฐบาล
ร่างกฎหมายสภาการอุดมศึกษาแห่งชาติที่เสนอจะถูกเสนอในรัฐสภาเร็วๆ นี้
มีกฎระเบียบที่เข้มงวดสำหรับมหาวิทยาลัยและวิทยาลัยเอกชนที่อาจเห็นผู้ดำเนินการสถาบันที่ไม่ได้จดทะเบียนถูกจำคุกสูงสุด 14 ปี
ร่างพระราชบัญญัตินี้กำหนดว่า “ห้ามมิให้ผู้ใดนอกจากสถาบันอุดมศึกษาของรัฐหรือองค์กรของรัฐจัดการศึกษาระดับอุดมศึกษา เว้นแต่บุคคลนั้นจะขึ้นทะเบียนหรือขึ้นทะเบียนชั่วคราวเป็นสถาบันอุดมศึกษาเอกชน”
ร่างพระราชบัญญัติให้อำนาจกระทรวงศึกษาธิการ ในการ ปิดสถาบันเอกชนใด ๆ ที่ไม่ผ่านมาตรฐานใหม่ วิทยาลัยและมหาวิทยาลัยที่ลงทะเบียนแล้วจะมีเวลาหกเดือนในการสมัครสภาเพื่อขอการรับรอง
วิทยาลัยหรือมหาวิทยาลัยเอกชนจะได้รับการรับรองก็ต่อเมื่อได้รับใบรับรองการขึ้นทะเบียนชั่วคราวหนึ่งปี ซึ่งเป็นระยะเวลาที่ไม่อนุญาตให้ทำการลงทะเบียนใดๆ
หากร่างกฎหมายผ่านเกณฑ์ การประเมินการรับรองวิทยฐานะของมหาวิทยาลัยเอกชนจะทำทุกปีการศึกษา หลังจากส่งรายงานประจำปีเกี่ยวกับกิจกรรมและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน
ร่างกฎหมายบางฉบับถูกกำหนดในมาลาวีโดยองค์กรพลเมือง เช่น แนวร่วมภาคประชาสังคมเพื่อการศึกษาขั้นพื้นฐานที่มีคุณภาพและลิงก์เพื่อการกำกับดูแลการศึกษา ตลอดจนสื่อ นักวิจารณ์ได้เรียกร้องให้ใช้เกณฑ์การลงทะเบียนกับสถาบันของรัฐด้วย นอกจากนี้ ยังตั้งคำถามว่าระยะเวลาประเมิน 1 ปียาวเพียงพอหรือไม่
บทบรรณาธิการในThe Nationกล่าวว่าความสำคัญของร่างกฎหมายนี้อยู่ที่ข้อเท็จจริงที่ว่ามหาวิทยาลัยเอกชนในมาลาวีมีจำนวนต่ำกว่ามาตรฐานที่คาดไว้ หลายคนจ้างติวเตอร์ที่ไม่มีคุณสมบัติและดำเนินการโดยผู้จัดการที่ไม่มีประสบการณ์
โดยเสริมว่าสถานการณ์รุนแรงขึ้นจากข้อเท็จจริงที่ว่ามหาวิทยาลัยเอกชนตั้งเป้าหากำไรจากนักศึกษากลุ่มใหญ่ที่ถูกปฏิเสธจากมหาวิทยาลัยของรัฐ นี่เป็นเพราะระบบโควตาของรัฐบาลที่มีการโต้เถียง ซึ่งการเข้าศึกษาระดับอุดมศึกษาถูกกำหนดโดยแหล่งกำเนิดของตนเอง
บทบรรณาธิการแนะนำว่านอกจากการออกกฎหมายแล้ว
รัฐบาลควรจัดให้มีกลุ่มอาจารย์ที่มีคุณสมบัติเหมาะสม ซึ่งเจ้าของมหาวิทยาลัยเอกชนสามารถดึงดูดพนักงานได้
“จนถึงตอนนี้ รัฐบาลยังไม่ได้ดำเนินการร่วมกัน เช่น เกี่ยวกับผลข้างเคียงของนโยบายการรับเข้าเรียนที่จำกัดในมหาวิทยาลัยของรัฐ ซึ่งทำให้นักศึกษาที่มีคุณสมบัติเหมาะสมจำนวนมากเข้ามหาวิทยาลัยเอกชน ซึ่งพวกเขาได้รับข้อตกลงที่ชัดเจน ทั้งหมดอยู่ใน ทั้งหมด การควบคุมมหาวิทยาลัยเอกชนเป็นเพียงส่วนเล็ก ๆ ของการแก้ปัญหา ส่วนใหญ่อยู่กับสถาบันของรัฐ” บทบรรณาธิการกล่าว
“เช่น ในมหาวิทยาลัยของรัฐบางแห่ง หนังสือหรือเก้าอี้ในห้องเรียนขาดแคลนอย่างฉับพลัน ทำให้นักเรียนยืนตลอดการบรรยาย คณาจารย์บางคนจำเป็นต้องยกระดับวุฒิการศึกษา ดังนั้นการจัดเลี้ยงและที่พักก็จำเป็นต้องปรับปรุงเช่นกัน ท่ามกลางสิ่งอำนวยความสะดวกอื่น ๆ
“โดยสังเขป รัฐบาลต้องไม่อยู่ในการปฏิเสธ” บทบรรณาธิการกล่าวบาคาร่า
